Oluklu Mukavva Tarihi
Oluklu mukavva 19. yüzyıl ortalarında, hassas malzemelerin taşınmasında kullanılması ile başlamıştır. Healey ve Allen adlarında iki İngiliz tarafından 1856 yılında patenti alınmıştır. Kâğıt, iki adet yivli silindir arasında oluklu hale getirilmiş ve bu ürün, silindir şapkaların astarı olarak kullanılmıştır. (Önen, 2007).
Oluklu mukavvanın paketleme malzemesi olarak ilk patenti, 1871 yılında Albert L. Jones tarafından alınmıştır. Jones, lambaların korunması amacıyla silindir şeklinde oluklu mukavvalar geliştirerek, ürün taşımacılığında farklı bir dönemin başlamasını sağlamıştır.
Seri üretim için ilk oluklu makinesi, 1874 yılında G. Smyth tarafından tasarlanmış olup, Jones’un geliştirdiği buluş paralelinde, Oliver Long tarafından üretilmiştir. Bugün oldukça yaygın olan, oluklu mukavva tekniği bu makineye dayanmaktadır.
Robert Gair, 1890 yılında ilk oluklu mukavva kutuyu oluşturmuştur. Oluklu mukavva plakalarını keserek kurmalı bir kutu yapan Gair, nakliye hasarına uğrayan daktiloları koruma amaçlı bir sipariş alınca fabrikasyon üretimine geçmiştir. Oluklu mukavva 20. yüzyılda ahşap ambalajın yerine geçmiş ve kullanımı oldukça yaygınlaşmıştır.
Oluklu mukavvanın hammaddesi olan kâğıdın yeniden üretilebilen, yeniden kullanılabilen ve geri dönüştürülebilen bir madde olması nedeniyle çevre ve biyo uyumu en yüksek olan ambalaj türlerinden biridir.
Oluklu mukavva bir maliyet unsuru olarak değil, maliyet düşürme aracı olarak tanımlanmalıdır. Büyük emeklerle ortaya çıkan ürünün iyi ambalajlanmadığı, korunamadığı için değerini kaybetmesini, iyi tasarlanmış bir ambalajla engellemek mümkündür.
Kaynak: Erişmiş M. C., Oluklu Mukavva Üretiminde Proses Koşullarının Hammadde Ürün Direnç İlişkisi Üzerine Etkileri, Yüksek Lisans, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010.